تراوش باران

« خدا من دوستت دارم»

مرا در بر بگیر، ای مهربان یارم                 

   نهال شوق را با عشق، می کارم

درونم پیله می بندد به رخسارت             

   ورای ذوق هم، من آه می بارم

سخای مهر پروانه، به جان دادن           

      تبار شمع می سوزد به إقرارم

تسلای من بیدل، پناه تو                     

      دوای درد تنهایی دشوارم

امید قلب من، تنها نگاه تو                

    روان شد، رود دلتنگی بسیارم

مراد از نامۀ این شعر، حرف دل         

   خرد هم، شاهد مستی هشیارم

دمد هر دم، نسیم عشق دلدارم        

   ألا یارم خدا، من دوستت دارم

تراوش باران

99/4/18